การเทียบเสียง

ในภาษาเกาหลี ได้มีการกำหนดระบบในการถอดภาษาเกาหลีด้วยอักษรโรมัน ไว้ โดยเป็นที่นิยมมาก 2 ระบบ คือ ระบบกระทรวงวัฒนธรรมเกาหลี 2000 ระบบที่ใช้อย่างเป็นทางการในประเทศเกาหลีใต้ปัจจุบัน และ ระบบแมกคูน-ไรซ์ชาวเออร์ ใช้ในประเทศเกาหลีเหนืออย่างเป็นทางการในปัจจุบัน และเคยใช้ในเกาหลีใต้อย่างเป็นทางการในช่วง พ.ศ. 2527-2543
ข้อมูลการเทียบเสียงต่อไปนี้เป็นเพียงการเทียบเสียงเบื้องต้น ซึ่งอาจจะไม่ถูกต้องมากนัก พยัญชนะทุกตัวในภาษาเกาหลีมีเสียงแตกต่างกัน แต่พบว่าบางครั้งการได้ยินของคนไทยไม่สามารถแยกแยะความแตกต่างได้เหมือนคนเกาหลี เช่น คำว่า 자 กับ 차 เป็นต้น

พยัญชนะ


ฐานริมฝีปาก ฐานปุ่มเหงือก ฐานหลังปุ่มเหงือก ฐานเพดานอ่อน ฐานเส้นเสียง
เสียงกักและ
เสียงกึ่งเสียดแทรก
สิถิลเบา /p/, /b/ ป-บ /t/, /d/ ต-ด /t͡ɕ/, /d͡ʑ/ จ-จ͡ย /k/, /g/ ก-ก͡ง
สิถิลหนัก /p͈/ ป* /t͈/ ต* /t͡ɕ͈/ จ* /k͈/ ก*
ธนิต /pʰ/ /tʰ/ /t͡ɕʰ/ /kʰ/
เสียงเสียดแทรก เบา
/s/หรือ/ɕ/

/h/
หนัก
/s͈/หรือ/ɕ͈/ ซ*


เสียงนาสิก /m/ /n/
/ŋ/ ง (ตัวสะกด)
เสียงข้างลิ้น
/l/

พยัญชนะที่กำกับดอกจันไว้หมายถึงพยัญชนะเสียงหนัก
สำหรับ ㅇ เมื่อเป็นพยัญชนะต้นแต่มีคำอื่นมาก่อน จะนำพยัญชนะสะกดของคำก่อนหน้ามาเป็นเสียงพยัญชนะต้น ดูที่ การอ่านโยงเสียง
ตัวอย่างคำศัพท์
หน่วยเสียง ตัวอย่าง ทับศัพท์ คำแปล
/p/ [pal] bal เท้า
/p͈/ 빨다 [p͈alda] ppalda ซักผ้า
/pʰ/ [pʰal] pal แขน
/m/ [mal] mal ม้า
/t/ [tal] dal พระจันทร์
/t͈/ [t͈al] ttal ลูกสาว
/tʰ/ 타다 [tʰada] tada ขี่
/n/ [nal] nal วัน
/t͡ɕ/ [t͡ɕal] jal บ่อน้ำ
/t͡ɕ͈/ 짜다 [t͡ɕ͈ada] jjada คั้น
/t͡ɕʰ/ 차다 [t͡ɕʰada] chada เตะ
/k/ 가다 [kada] gada ไป
/k͈/ 깔다 [k͈alda] kkalda กระจาย
/kʰ/ [kʰal] kal มีด
/ŋ/ [paŋ] bang ห้อง
/s/ [sal] sal เนื้อหนัง
/s͈/ [s͈al] ssal ข้าวสาร
/l/ 바람 [paɾam] baram ลม
/h/ 하다 [hada] hada ทำ

สระ

สระเสียงสั้น สระเสียงยาว
สระเกาหลีพื้นฐาน

ฐาน +อี
ฐาน /a/ a อา /ʌ/ eo ออ (ปากเหยียด) /o/ o โอ /u/ u อู /ɯ/ eu อือ /i/ i อี /ɛ/ ae แอ /e/ e เอ /ø/ oe เออ /y/ ui อวี /ɰi/ eui งึย (อึย)
ย+ /ja/ ya ยา /jʌ/ yeo ยอ (ปากเหยียด) /jo/ yo โย /ju/ yu ยู

/jɛ/ yae แย /je/ ye เย


ว+ /wa/ wa วา /wʌ/ weo วอ (ปากเหยียด)



/wɛ/ wae แว /we/ we เว


  • /ʌ/ eo ออกเสียง "ออ" ปากเหยียด บางตำราก็ใช้ /ə/ "เออ"
  • /ø/ oe ออกเสียง "เอ" ปากห่อ
สระเกาหลีไม่เหมือนภาษาไทยซึ่งมีเสียงสั้นเสียงยาวแยกกัน เช่น สระอิ หรือ สระอี จะรวมเป็นสระเดียว คือ /i/ แต่จะเป็นเสียงสั้นหรือเสียงยาวนั้นขึ้นอยู่กับการเน้นเสียง แม้คำที่เขียนเหมือนกันแต่อ่านด้วยเสียงที่ต่างกัน ความหมายก็อาจเปลี่ยนไปโดยสิ้นเชิง ดังตัวอย่างต่อไปนี้
สระเสียงสั้น สระเสียงยาว
/i/ อิ 시장 (sijang [ɕiˈʥaŋ], ความหิว) /iː/ อี 시장 (sijang [ˈɕiːʥaŋ], ตลาด)
/e/ เอะ 베개 (begae [peˈɡɛ], หมอน) /eː/ เอ 베다 (beda [ˈpeːda], ตัด)
/ɛ/ แอะ 태양 (taeyang [tʰɛˈjaŋ], พระอาทิตย์) /ɛː/ แอ 태도 (taedo, [ˈtʰɛːdo], ความคิดเห็น)
/a/ อะ (mal [ˈmal], ม้า) /aː/ อา (mal [ˈmaːl], คำ, ภาษา)
/o/ โอะ 보리 (bori [poˈɾi], ข้าวบาร์เล่ย์) /oː/ โอ 보수 (bosu [ˈpoːsu], เงินเดือน)
/u/ อุ 구리 (guri [kuˈɾi], ทองแดง) /uː/ อู 수박 (subak [ˈsuːbak], แตงโม)
/ʌ/ เอาะ (beol [ˈpʌl], การลงโทษ) /əː/ เออ (beol [ˈpəːl], ผึ้ง)
/ɯ/ อึ 어른 (eoreun [ˈəːɾɯn], ผู้อาวุโส) /ɯː/ อือ 음식 (eumsik [ˈɯːmɕik], อาหาร)
^ ชาวเกาหลีส่วนใหญ่ออกเสียง /ʌː/ "ออ" (เสียงยาว) เป็น /əː/ "เออ"

ตัวสะกด

แม้พยัญชนะเกาหลีจะมีหลายตัว และแต่ละตัวเสียงแตกต่างกัน แต่เมื่อนำมาใช้เป็นตัวสะกดแล้ว จะมีทั้งหมด 7 แม่เท่านั้น ดังตาราง จะเห็นว่าคล้ายคลึงกับภาษาไทย โดยที่ต่างออกไปคือ เสียง "ล" เมื่อนำไปเป็นตัวสะกดแล้วจะไม่ใช่เสียง "น" นอกจากนี้อาจพบตัวสะกดแบบที่มีพยัญชนะสะกดสองตัว เช่น 여덟, 앉다 ฯลฯ ตัวสะกดลักษณะนี้จะเลือกออกเสียงเฉพาะตัวใดตัวหนึ่งเท่านั้น และอีกตัวจะไม่ออกเสียง เช่น 여덟 อ่านว่า /ยอ-ดอล/ ไม่ใช่ /ยอ-ดอบ/ การที่จะทราบว่าตัวสะกดคู่จะออกเสียงพยัญชนะตัวใด แสดงดังตาราง อย่างไรก็ตามมีตัวสะกดคู่บางส่วนที่ออกเสียงไม่แน่นอนขึ้นกับคำ คือ ㄺ และ ㄼ
ตัวสะกด พยัญชนะ ตัวอย่าง
กง 성 = /ซอง/
กน ㄴ ㄵ ㄶ 원 = /วอน/
กม ㅁ ㄻ 남 = /นัม/
กก ㄱ ㄲ ㅋ ㄳ 밖 = /ผัก/
กด ㄷ ㅅ ㅆ ㅈ ㅉ ㅊ ㅌ ㅎ 이것 = /อี-กอด/
กบ ㅂ ㅍ ㅄ ㄿ 십 = /ฉิบ/, 없 = /ออบ/
กล ㄹ ㄽ ㄾ ㅀ 팔 = /พัล/
ไม่แน่นอน ㄺ ㄼ 여덟 = /ยอ-ดอล/

การอ่านโยงเสียง

ในพยางค์หนึ่งๆ กรณีที่พยัญชนะต้นเป็นตัวอีอึง (ㅇ) เสียงของมันอาจไม่ใช่เสียง "อ" แต่จะเป็นเสียงของตัวสะกดในพยางค์ก่อนหน้าแทน เช่น
  • 직업 อ่านว่า /지겁/ (ชี-กอบ) ไม่ใช่ /직-업/ (ชิก-ออบ)
  • 당신은 อ่านว่า /당시는/ (ทัง-ชี-นึน) ไม่ใช่ /당-신-은/ (ทัง-ชิน-อึน)
ถ้าไม่มีคำใดมาก่อนจะออกเสียงคล้าย อ หรือถ้าคำก่อนหน้าไม่มีพยัญชนะสะกด จะออกเสียงเชื่อมสระเข้าด้วยกัน

กฎการอ่านแบบกลมกลืนเสียง*

ในพยางค์ใดที่ลงท้ายด้วยตัวสะกดและพยัญชนะต้นในพยางค์ถัดไปที่ติดกัน
เสียงของตัวสะกดจะเปลี่ยนเพื่อให้ออกเสียงได้สะดวกกลมกลืนและไม่ขัดกัน โดยจำแนกไว้เป็นกฎต่างๆดังต่อไปนี้
1. พยางค์ใดลงท้ายด้วยตัวสะกดในแม่ /ㄱ/, /ㄷ/, /ㅂ/ และพยัญชนะต้นในพยางค์ถัดไปเป็นเสียงนาสิก เสียงตัวสะกดจะเปลี่ยนเป็น /ㅇ/,/ㄴ/,/ㅁ/ ตามลำดับ เพื่อให้ออกเสียงได้สะดวกกลมกลืนและไม่ขัดกัน

ตัวอย่างเช่น
집는다 -> /짐는다/ เขียนว่า "ชิบนึนดา" แต่จะอ่านเป็น "ชิมนึนดา" เพื่อให้ออกเสียงได้สะดวกกลมกลืนและไม่ขัดกัน
받는다 -> /반는다/ เขียนว่า "พัดนึนดา" แต่จะอ่านเป็น "พันนึนดา" เพื่อให้ออกเสียงได้สะดวกกลมกลืนและไม่ขัดกัน
속는다 -> /송는다/ เขียนว่า "ซกนึนดา" แต่จะอ่านเป็น "ซงนึนดา" เพื่อให้ออกเสียงได้สะดวกกลมกลืนและไม่ขัดกัน

ที่คุ้นเคยกันดีได้แก่ ไวยากรณ์ลงท้ายประโยคอย่างสุภาพ "~습니다" ถึงแม้ว่าจะเขียนเป็น ซึ่บนิดา แต่เพื่อให้เป็นไปตามเหตุผลดังที่กล่าวไว้ข้างต้นแล้ว เราก็จะอ่านว่า ซึมนิดา

ตัวอย่างประโยคหรือวลีที่มักพบ

ประโยคเกาหลี คำอ่านไทย คำแปล
안녕하세요. อัน-นยอง-ฮา-เซ-โย สวัสดี
감사합니다./고맙습니다. คัม-ซา-ฮัม-นิ-ดะ / โค-มับ-ซึม-นิ-ดะ ขอบคุณ
사랑해. ซา-รัง-แฮ รัก
실례지만. ชิล-รเย-จี-มัน ขอประทานโทษครับ
안녕히 주무세요. อัน-นยอง-ฮี๊ จู-มู-เซ-โย ราตรีสวัสดิ์
만나서 반가워요. มัน-นา-ซอ-พัน-กา-วอ-โย ยินดีที่ได้รู้จัก
죄송합니다. 저 먼저 갑니다 ชเว-ซง-ฮัม-นี-ดา. ชอ-มอน-จอ-กัม-นี-ดา. ขอโทษครับ ผมไปก่อนนะครับ

ไวยากรณ์

การวางคำในประโยคภาษาเกาหลีมีลักษณะใกล้เคียงกับการเรียงในภาษาญี่ปุ่นและภาษาตุรกีรวมไปถึงภาษาในประเทศอินเดีย โดยเรียงลำดับคำในประโยคเป็น "ประธาน-กรรม-กริยา" ซึ่งแตกต่างกับประโยคในภาษาไทยที่เป็น "ประธาน-กริยา-กรรม" เช่นประโยค "ฉันกินข้าว" ในภาษาไทย จะเขียนลำดับเป็น "ฉันข้าวกิน" [나는 밥을 먹는다.] ในภาษาเกาหลี
ภาษาเกาหลีมีคำช่วยเพื่อบอกหน้าที่ของคำต่างๆ ในประโยค เช่น เป็นคำช่วยที่ใช้วางหลังสถานที่เพื่อระบุตำแหน่ง และ 가 หรือ 를 เป็นคำช่วยที่วางหลังคำเพื่อระบุว่าคำนั้นเป็นประธานของประโยค เป็นต้น นอกจากนี้ภาษาเกาหลียังมีการผันรูปกริยาหลายรูปแบบเพื่อเปลี่ยนแปลงกาลเทศะ เช่น ระดับความสุภาพและความเป็นทางการของประโยค สภาพกาลของประโยคว่าเป็นอดีต อนาคต หรือปัจจุบัน

ความคิดเห็น

โพสต์ยอดนิยมจากบล็อกนี้

ประวัติพระราชวังเคียงบกกุง (Gyeongbokgung Palace)

ภาษาเกาหลี